του Ηλία Β. Αργύρη,
Αγρονόμου & Τοπογράφου Μηχανικού MSc
Πολιτική Προστασία Δήμου Ρόδου

Το να γράφεις σενάρια καταστροφικών συμβάντων για ασκήσεις επί χάρτου, είναι σαν τη ζωγραφική ή τη σύνθεση ενός τραγουδιού. Όπως υπάρχουν τόσες νότες και χρώματα, έτσι υπάρχουν διαφορετικά επεισόδια, τόσες απρόβλεπτες εξελίξεις, , συμβάντα, δράσεις και παύσεις – το πώς τις συνδυάζεις είναι αυτό που κάνει τα ανθρώπινα μυαλά που ασχολούνται με τη διαχείρισή τους να γεννούν αποφάσεις. Εάν αυτές είναι και οι κατάλληλες, είτε να αποσοβήσουν δυσμενείς επιπτώσεις είτε να μετριάσουν δραστικά τις απώλειες και τις ζημιές που θα προκαλούσαν, είναι κάτι που φαίνεται στο τελικό αποτέλεσμα.

"Δεν χρειάζεται να μαγειρεύετε φανταχτερές ή πολύπλοκες συνταγές, αλλά καλό φαγητό από φρέσκα υλικά" έγραψε λίγο πριν το θάνατό της το 2004 η Julia Child, διάσημη Αμερικανίδα σεφ, μη γνωρίζοντας ότι τούτη τη χρονική στιγμή όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη θα ήμασταν θεατές σε μία πρωτόγνωρη βιολογική απειλή, η διαχείριση της οποίας απαιτεί τη συνεργασία πάρα πολλών ομάδων επαγγελματιών, πολυποίκιλων διαδικασιών και αποτελεσματικών μέσων.

Ο περιορισμός της κίνησης βάσει της βιολογίας απειλεί την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και τη δημόσια υγεία.

Φανταστείτε έναν κόσμο όπου η ικανότητά σας να αποκτήσετε δουλειά, στέγαση ή δάνειο εξαρτάται από το να περάσετε μια εξέταση αίματος. Είστε περιορισμένοι στο σπίτι σας και κλειδωμένοι από την κοινωνία εάν δεν έχετε συγκεκριμένα αντισώματα.

Έχει συμβεί στο παρελθόν. Για το μεγαλύτερο μέρος του δέκατου ένατου αιώνα, η ανοσία στον κίτρινο πυρετό χώρισε τους ανθρώπους στη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνας, μεταξύ των "εγκλιματισμένων" που είχαν επιζήσει από τον κίτρινο πυρετό και των "μη εγκλιματισμένων", που δεν είχαν την ασθένεια¹ . Η έλλειψη ανοσίας υπαγόρευε ποιοι θα μπορούσαν να παντρευτούν, πού θα μπορούσαν να εργαστούν και, για εκείνους που αναγκάζονταν να δουλέψουν, πόσο αξίζουν. Η υποτιθέμενη ανοσία συγκέντρωσε την πολιτική και οικονομική δύναμη στα χέρια της πλούσιας ελίτ και χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογήσει τη λευκή υπεροχή.

Κάτι παρόμοιο θα μπορούσε να είναι το δυστοπικό μας μέλλον εάν οι κυβερνήσεις εισάγουν "διαβατήρια ανοσίας" σε προσπάθειες να αντιστραφεί η οικονομική καταστροφή της πανδημίας COVID-19. Η ιδέα είναι ότι τέτοια πιστοποιητικά θα εκδοθούν σε όσους έχουν ανακτήσει και έχουν δοκιμαστεί θετικά για αντισώματα έναντι του SARS-CoV-2 - του κοροναϊού που προκαλεί την ασθένεια. Οι αρχές θα άρουν τους περιορισμούς σε εκείνους που υποτίθεται ότι έχουν ανοσία, επιτρέποντάς τους να επιστρέψουν στην εργασία, να κοινωνικοποιηθούν και να ταξιδέψουν. Αυτή η ιδέα έχει εξαιρετικά πολλά ελαττώματα.

Η Apple και η Google την περασμένη εβδομάδα ανακοίνωσαν μια κοινή προσπάθεια για τη δημιουργία συστήματος ανίχνευσης επαφών που θα χρησιμοποιήσες την τεχνολογία Bluetooth για να ειδοποιεί τους ανθρώπους αν βρίσκονται πολύ κοντά σε κάποιον που είχε θετικά αποτελέσματα COVID-19. Παρόμοιες προτάσεις έχουν υποβληθεί από μια πρωτοβουλία που σχετίζεται με το MIT και ονομάζεται PACT, καθώς και από πολλές ευρωπαϊκές ομάδες.

Μέχρι σήμερα η COVID-19 επηρεάζει 124 χώρες και περιοχές σε όλο τον κόσμο, καλώντας κυβερνήσεις και επιχειρήσεις παγκοσμίως να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης που θα μπορούσε να συνεχιστεί για περισσότερο από το αναμενόμενο. Κατά τη διάρκεια αυτών των ταραγμένων καιρών, με την προοπτική μιας παγκόσμιας κρίσης για την υγεία, η ιδιωτικότητα και η προστασία των προσωπικών δεδομένων σίγουρα δεν φαίνεται να αποτελούν προτεραιότητα. Ωστόσο, οι αρχές προστασίας δεδομένων σε όλη την Ευρώπη παροτρύνουν όλους να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα μέτρα που λαμβάνονται για την καταπολέμηση αυτής της πανδημίας δεν επηρεάζουν άσκοπα το δικαίωμα ιδιωτικότητας του καθενός. Αυτό το σύντομο άρθρο στοχεύει στην παροχή μιας επισκόπησης των σχετικών πτυχών προστασίας δεδομένων στη διαχείριση αυτής της κατάστασης, παρέχοντας μια χρήσιμη λίστα με τα πράγματα που πρέπει να κάνουμε και για τους υπευθύνους επεξεργασίας δεδομένων.

Πολύς λόγος έχει γίνει για όσους έχουν νοσήσει, τα αντισώματα που ανατπύσουν και την πιθανότητα επαναμόλυνσης. Παρατίθενται απαντήσεις επιστημόνων στον Guardian σχετικά με το θέμα

Δρος Γεράσιμου Α. Παπαδόπουλου
Σεισμολόγου, Επιστημονικού Συνεργάτη της ΕΕ και UNESCO

Τα χαρακτηριστικά της πανδημίας COVID-19 και οι πολυποίκιλες συνέπειές της είναι ήδη γνωστές. Η πανδημική κρίση επιφέρει οικονομική και κοινωνική κρίση παγκοσμίως, ίσως και πολιτική κρίση σε ορισμένα κράτη.
Όμως, υπάρχει και μια άλλη διάσταση η οποία δεν έχει αναδειχθεί δημόσια.

Τα τεστ για τον κορωναϊό αποτέλεσαν αντικείμενο τεράστιου ενδιαφέροντος, απογοήτευσης και σύγχυσης. Το Ηνωμένο Βασίλειο δέχθηκε παγκόσμια κριτική για την έλλειψη μαζικών δοκιμών, παρά το γεγονός ότι ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ ενθάρρυνε τις χώρες να κάνουν "τεστ, τεστ, τεστ". Ο υπουργός Υγείας Matt Hancock ανακοίνωσε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο στοχεύει τώρα να κάνει το τεστ για το COVID-19 σε 100.000 άτομα την ημέρα έως τα τέλη Απριλίου.

Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι τεστ για COVID-19:
α. τα τεστ επιχρίσματος (swab tests), κατά τα οποία συνήθως λαμβάνεται δείγμα από το λαιμό ή τη μύτη για την ανίχνευση ιικού RNA. Αυτά καθορίζουν αν έχετε αυτήν τη στιγμή COVID-19 και
β. οι εξετάσεις αίματος, οι οποίες ανιχνεύουν αντισώματα και μπορούν να προσδιορίσουν εάν είχατε COVID-19 και, ως εκ τούτου, είστε άνοσοι.

Αν και καμία χώρα δεν ισχυρίζεται ότι επιδιώκει την ανοσία της αγέλης, ορισμένες -όπως η Σουηδία- έχουν υιοθετήσει μια πιο χαλαρή προσέγγιση για τον περιορισμό του κοροναϊού. Πώς έχει λοιπόν η χαλαρή προσέγγιση για τη Σουηδία - πλησιάζει η ανοσία της αγέλης; Πώς συγκρίνεται με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έλαβαν περισσότερο περιοριστικά μέτρα;

• Μια νέα μελέτη της σουηδικής υπηρεσίας δημόσιας υγείας διαπίστωσε ότι μόλις το 7% των πολιτών στη Στοκχόλμη είχαν αναπτύξει αντισώματα κοροναϊού μέχρι τα τέλη Απριλίου.
• Οι σουηδοί είχαν προβλέψει ότι μέχρι το 50% του πληθυσμού θα προσβληθεί από τον ιό μέχρι τον Μάιο.
• Οι ειδικοί λένε ότι τουλάχιστον το 60% του πληθυσμού πρέπει να προσβληθεί τον ιό προτού επιτευχθεί οποιαδήποτε προστατευτική ανοσία.
• Ο Tom Britton, καθηγητής που βοήθησε στην ανάπτυξη του μοντέλου της υπηρεσίας, είπε σε μια σουηδική εφημερίδα ότι ήταν "έκπληξη" το γεγονός ότι οι προβλέψεις "είναι τόσο λάθος".

Πολλές κυβερνήσεις αναζητούν μονοπάτια εξόδου από τα μέτρα φυσικής απόστασης που επιβάλλονται για τον έλεγχο της εξάπλωσης του σοβαρού οξέος αναπνευστικού συνδρόμου coronavirus 2 (SARS-CoV-2). Με πιθανό εμβόλιο κατά της νόσου του κορανοϊού 2019 (COVID-19) πολλούς μήνες αργότερα¹, μια πρόταση που έχουν προτείνει ορισμένες κυβερνήσεις, όπως η Χιλή, η Γερμανία, η Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ², είναι η χρήση διαβατηρίων ανοσίας - δηλαδή, ψηφιακών ή φυσικών εγγράφων που πιστοποιούν ότι ένα άτομο έχει μολυνθεί και υποτίθεται ότι είναι άνοσο από το SARS-CoV-2. Άτομα που διαθέτουν διαβατήριο ανοσίας θα μπορούσαν να εξαιρεθούν από φυσικούς περιορισμούς και θα μπορούσαν να επιστρέψουν στην εργασία, το σχολείο και την καθημερινή ζωή. Ωστόσο, τα διαβατήρια ανοσίας θέτουν σημαντικές προκλήσειςσε επίπεδο επιστήμης, πρακτικής, ισότητας και δικαίου.

Πρέπει να είναι υποχρεωτική η χρήση μάσκας σε δημόσιους χώρους; Αυτό είναι το ερώτημα που αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις καθώς σε πολλές χώρες χαλάρώνουν τα μέτρα περιοσρισμού εξάπλωσης. Πάνω από 30 χώρες έχουν καταστήσει υποχρεωτικές τις μάσκες δημόσια, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Πολωνίας. Αυτό συμβαίνει παρά την επιστημονική άποψη, σύμφωνα με την οποία οι μάσκες κάνουν ελάχιστα για την προστασία των φορέων, και  θα μπορούσαν μόνο να τους εμποδίσουν από το να μολύνουν άλλους ανθρώπους.

Η Google, η Apple και οι ερευνητές συνεργάζονται για τη δημιουργία πιο ασφαλών και αποτελεσματικών εργαλείων, αλλά η περιορισμένη υιοθέτηση θα μπορούσε να μειώσει την αποτελεσματικότητα.

του Jeffrey Frankel
Professor, Kennedy School of Government, Harvard University

• Καθώς οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής σχεδιάζουν τις επόμενες κινήσεις τους για την COVID-19, θα πρέπει να είναι προσεκτικοί σχετικά με την πρώιμη χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων.
• Ιστορικά στοιχεία από την επιδημία του 1918 υποδηλώνουν ότι ο πρώιμος τερματισμός του lockdown θα μπορούσε να επιφέρει ένα θανατηφόρο δεύτερο κύμα.
• Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν πρέπει επίσης να εγκαταλείψουν πρώιμα τα μέτρα οικονομικής τόνωσης.

"Όσοι δεν μπορούν να θυμηθούν το παρελθόν είναι καταδικασμένοι να το επαναλάβουν", είπε ο George Santayana το 1905. Είναι μια φράση που έχει επαναληφθεί για πάνω από έναν αιώνα, αλλά σπάνια λαμβάνεται υπόψη. Καθώς η COVID-19 αποδεκατίζει την παγκόσμια οικονομία, η κατανόησή μας για την ιστορία θα μπορούσε να είναι η διαφορά μεταξύ μιας ύφεσης σε σχήμα V ή U και μιας σε σχήμα W, στην οποία η αρχική ανάκαμψη ακολουθείται από διαδοχικές υποτροπές.

Μόλις τον Μάρτιο, η ανάκαμψη σχήματος V σε μεμονωμένες οικονομίες φαινόταν εύλογη. Μόλις οι μολύνσεις και οι θάνατοι είχαν κορυφωθεί και άρχισαν να μειώνονται, η λογική θα έλεγε ότι οι άνθρωποι θα επέστρεφαν ανυπόμονα στη δουλειά. Η οικονομική δραστηριότητα θα μπορούσε ακόμη και να πάρει μια επιπλέον ώθηση, καθώς οι καταναλωτές απελευθερωμένοι από τον εγκλεισμό, θα αυξήσουν τη ζήτηση.

Το πρώτο επίκεντρο της πανδημίας επανέρχεται στη ζωή, αλλά όχι όπως την ξέραμε.
Καθημερινοί ανθρωποι της Wuhan καταθέτουν εμπειρία ζωής σε ένα δυστοπικό σκηνικό μιας πόλης που προσπαθεί να επανέρθει σε μια κανονικότητα που δε θυμίζει σε τίποτα τη ζωή 5 μόλις μήνες πριν.
Ένα μάθημα για τους υπόλοιπούς; Μία σκουληκότρυπα στο μέλλον όλων των κατοίκων του πλανήτη;

του Mami Mizutori
Ειδικού Εκπροσώπου της Γενικής Γραμματείας για τη Μέιωση Διακινδύνευσης από Καταστροφές,
Γραφείο Ηνωμένων Εθνών για τη Μέιωση Διακινδύνευσης από Καταστροφές (Disaster Risk Reduction)

• Ο κορωνοϊός είναι μόνο ένας από τους πολλούς παγκόσμιους κινδύνους που απειλούν την ύπαρξή μας.
• Οι προηγούμενες προειδοποιήσεις για μια πανδημία αγνοήθηκαν επανειλλημμένα, παρά τις αυξανόμενες ενδείξεις ότι οι χώρες έπρεπε να προετοιμαστούν.
• Τώρα πρέπει να αναθεωρήσουμε τις στρατηγικές μας για τη μείωση της διακινδύνευσης για να προστατευτούμε από άλλες παγκόσμιες καταστροφές.

Σε όλο τον κόσμο η ζωή, όπως γνωρίζουμε, εξελίσσεται πιο γρήγορα από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε ποτέ.

Σε μερικές χώρες, η εξάπλωση της COVID-19 επιβραδύνεται, προσφέροντας έναν τόνο ελπίδας. Αλλά ο κοινωνικοοικονομικός αντίκτυπος στα πιο ευάλωτα άτομα ανά τον κόσμο συνεχίζει να επιδεινώνεται. Η προοπτική είναι ζοφερή για εκατομμύρια που ζουν "ο ένας πάνω στον άλλο", σε συνθήκες φτωχογειτονιές ή σε πολυσύχναστα στρατόπεδα προσφύγων.

της Veronica Collins
European Institute for Gender Equality, The (EIGE)

Με την εξάπλωση του κορωνοϊού, οι αναφορές ενδοοικογενειακής βίας έχουν αυξηθεί. Το φαινόμενο πρωτοεμφανίστηκε στην Κίνα, σήμερα ωστόσο χώρες σε όλο τον κόσμο βλέπουν το ίδιο φαινόμενο να εμφανίζεται εντός των συνόρων τους.

Τα μέτρα απομόνωσης μπορούν να παγιδεύσουν τις γυναίκες με τους θύτες τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα, με περιορισμένη πρόσβαση σε κοινωνική και θεσμική υποστήριξη. Η Γαλλία σημείωσε άνοδο 32% στις αναφορές ενδοοικογενειακής βίας σε λίγο περισσότερο από μία εβδομάδα. Η Λιθουανία παρατήρησε 20% περισσότερες αναφορές ενδοοικογενειακής βίας κατά το lockdown τριών εβδομάδων από ό,τι την ίδια περίοδο το 2019.

• Ο κοροναϊός επηρεάζει διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικούς τρόπους, με κάποιους να αντιμετωπίζουν ήπια συμπτώματα και άλλους σοβαρά.
• Σε αυτή τη μελέτη από το NYU, οι αλγόριθμοι προέβλεπαν με ακρίβεια 70-80% τα άτομα που έγιναν νόσησαν σοβαρά.

Η COVID-19 δεν δημιουργεί μολύνσεις μίας κοπής. Μερικοί άνθρωποι έχουν εξαιρετικά ήπια συμπτώματα, ενώ άλλοι βρίσκονται να αγωνίζονται για τη ζωή τους.

Οι γιατροί εργάζονται με περιορισμένους πόρους ενάντια σε μια ασθένεια που είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθεί. Η γνώση των ασθενών που είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν σοβαρά συμπτώματα θα μπορούσε να βοηθήσει τους γιατρούς πρώτης γραμμής κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας.

του Ευθύμη Λέκκα

Καθηγητή Δυναμικής Τεκτονικής, Εφαρμοσμένης Γεωλογίας & Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών
Προέδρου του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Προέδρου του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας
Διευθυντή του ΠΜΣ "Στρατηγικές Διαχείρισης Περιβάλλοντος, Καταστροφών και Κρίσεων"

Η παγκόσμια κρίση της πανδημίας επιβεβαιώνει με τον πιο τραγικό τρόπο τους φόβους, οι οποίοι είχαν εκφραστεί μετά τις τελευταίες μεγάλες καταστροφές σε Ελληνικό και Διεθνές επίπεδο, για την είσοδο σε μία νέα εποχή χαρακτηριζόμενη από:

α. Την εμφάνιση νέων κινδύνων και καταστροφών, άγνωστων έως σήμερα
β. Την παγκοσμιοποιημένη κλίμακα των καταστροφών και των κρίσεων
γ. Τον συνδυασμό κινδύνων - κρίσεων  και την συνθετότητα - πολυπλοκότητα εκδήλωσης τους
δ. Την εκδήλωση καταστροφών και κρίσεων σε ευαίσθητες γεωγραφικές περιοχές
ε. Τις τεράστιες κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις
στ. Ανατροπές στις εθνικές πολιτικές και στις διεθνείς σχέσεις με απρόβλεπτο αντίκτυπο

• Η τρέχουσα παραγωγική ικανότητα μπορεί να μην είναι αρκετή για να παρέχει ένα παγκόσμιο πρόγραμμα εμβολιασμού κατά της COVID-19.
• Οι ρυθμίσεις δημόσιας χρηματοδότησης συχνά περιορίζουν την πρόσβαση στα εμβόλια.
• Απαιτούνται περισσότερες συνεργασίες μεταξύ ερευνητών και κατασκευαστών.

Πολλά προγράμματα ανάπτυξης εμβολίων κορανοϊού εκτελούνται επί του παρόντος με γρήγορο ρυθμό, με μερικούς υποσχόμενους υποψήφιους να εισέρχονται στη φάση 1 (δοσολογία και απουσία τοξικότητας),  μερικούς να προχωρούν στη φάση 2 (αποτελεσματικότητα σε μικρές ομάδες ατόμων), και κάποιους αναμφισβήτητα στη φάση 3 (χρήση σε ομάδες χιλιάδων ασθενών, σε πολλές χώρες).

Τούτου λεχθέντος, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, όταν πλησιάζει η φάση της αδειοδότησης και έγκρισης, η ικανότητα παραγωγής των προγραμμάτων με τους πιο υποσχόμενους υποψήφιους να μην είναι αρκετή για να παραδώσει ένα παγκόσμιο πρόγραμμα εμβολιασμού που θα ανταποκρίνεται στην αρχή της καθολικής πρόσβασης, της δικαιοσύνης και της προτεραιότητας προσφοράς προς όφελος των πιο ευάλωτων πληθυσμών.

Mια συζήτηση του Michael Barbaro με το δημοσιογράφο Donald G. McNeil Jr. για το πότε και πώς θα τερματίσουν τα περιοριστικά μέτρα και το πώς μπορεί να μοιάζει ο κόσμος μετά από την άρση (New York Times, Δευτέρα 20 Απριλίου)

Michael Barbaro
Ντόναλντ, έχουμε καταφύγει σε σένα σχεδόν σε κάθε στροφή αυτής της πανδημίας για να καταλάβουμε τι θα ακολουθήσει και τα πορτρέτα του μέλλοντος που έχεις ζωγραφίσει για εμάς κάθε φορά που μιλάμε ήταν εντυπωσιακά ακριβή. Μας είπες μέχρι τον Φεβρουάριο να προετοιμαστούμε για lockdown. Συνέβη. Μας είπες να προετοιμαστούμε για υψηλά ποσοστά θανάτων. Είπες ότι άνθρωποι που γνωρίζουμε θα πεθάνουν και αυτό, δυστυχώς, έχει συμβεί. Μας προειδοποίησες για έλλειψη ιατρικών προμηθειών. Και αυτό συνέβη. Σχεδόν όλα όσα έχεις πει ότι θα συμβούν, έχουν γίνει λίγο πολύ. Θέλω λοιπόν να στραφώ στην επόμενη φάση αυτής της κυλιόμενης συνομιλίας που είχαμε μαζί σου.

των Daniel M Altmann, Daniel C Douek, Rosemary J Boyton
DOI: https://doi.org/10.1016/S0140-6736(20)30985-5

Περίπου το ένα τρίτο του κόσμου βρίσκεται σε κατάσταση lockdown ως μέτρο δημόσιας υγείας για τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού σοβαρού οξέος αναπνευστικού συνδρόμου coronavirus 2 (SARS-CoV-2), ιού που προκαλεί τη νόσο του κορωναϊού 2019 (COVID-19). Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πιέζονται όλο και περισσότερο για να διατυπώσουν τη λογική και τις στρατηγικές τους για την έξοδο από το lockdown. Η διαδικασία επανεκκίνησης ξεκινά ήδη προσεκτικά στην Αυστρία, την Ελβετία, τη Δανία, το Γουχάν και κάποιες Πολιτείες κράτη των ΗΠΑ. Καθώς συζητείται η αντιπαράβολή μεταξύ της περαιτέρω εξάπλωσης της ασθένειας και του κοινωνικοοικονομικού κόστους, είναι σημαντικό οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής σε όλες τις πληγείσες χώρες να έχουν τα καλύτερα δυνατά δεδομένα και κατανόηση για να ενημερώσουν οποιαδήποτε πορεία δράσης.

της Κατερίνας - Ναυσικάς Κατσετσιάδου
Ηλεκτρονικού Μηχανικού, MSc "Πρόληψη & Διαχείριση Φυσικών Καταστροφών"

Για τη 15η Ιουνίου έχει προγραμματιστεί το "άνοιγμα" των εποχιακών τουριστικών καταλυμάτων στην Ελλάδα, μετά την περίοδο καραντίνας που εφαρμόστηκε στο πλαίσιο μέτρων περιορισμού για την εξάπλωση του ιού SARS-COV2 στη χώρα. Στη σταδιακή αποκλιμάκωση των μέτρων εντάσσεται την ίδιια μέρα και το "άνοιγμα" των ενάεριων συνόρων και η υποδοχή επισκεπτών από τους τουριστικούς προορισμούς που αφθονούν στην Ελλάδα, ενώ έχουν παρέλθει 3 και πλέον μήνες από την καταγραφή του πρώτου κρούσματος COVID-19 στη χώρα. Μήπως είναι πολύ τολμηρό το βήμα; Πόσο έτοιμοι είμαστε;

Στο άρθρο αυτό γίνεται μία απλή προσπάθεια να μπουν σε σειρά κάποιες σκέψεις και προβληματισμοί με βάση πάντα τα -λιγοστά μεν, ευρέως γνωστά δε- διαθέσιμα δεδομένα.

Οι πολιτικοί ηγέτες θέλουν να επανεκκινήσουν την οικονομία σύντομα - οι ειδικοί της δημόσιας υγείας από την άλλη, προειδοποιούν ότι η πρώιμη χαλάρωση θα ήταν καταστροφική.

Ακολουθούν πέντε βασικές προϋποθέσεις από τους ειδικούς στον τομέα της υγείας.